De groepsfase van de Champions League overleven in een poule met SL Benfica, FC Basel en Olympique Lyon is netjes. Op weg naar de finale schakel je vervolgens Juventus (5-1), Barcelona (6-2) en het ongenaakbaar geachte Liverpool (5-5, op uitdoelpunten) uit. En dan de lang verwachte finale: in het Ferenc Puskas stadion winnen the Harriers met 2-1 van Real Madrid en gaat de cup met de grote oren mee naar Kidderminster. Het is 1 juni 2030 en manager Arjon Belder wordt bewierookt in de stad waar inmiddels ook al een nieuw stadion is gebouwd met een capaciteit van meer dan 51.000 toeschouwers.
Tsja, Football Manager blijft een geweldig spel. Twintig jaar geleden vond ik dat ook al en wilde ik furore maken in het Walhalla van het voetbal: Engeland. Toen wist ik nog niet veel van de lagere Engelse divisies, dus ik pakte de laagst speelbare league en keek naar de namen. Kidderminster Harriers klonk wel leuk en had wel een stoer logo. Het bleek het begin te zijn van een eenzijdige liefde vanuit Nederland. Nog steeds speel ik in elke nieuwe versie van Football Manager met mijn clubje in Engeland. Slechts een paar weken voor ons bezoek ben ik echter pas voor het eerst op bezoek geweest bij the Carpetmen, zoals de bijnaam luidt. Na 30 minuten stonden ze met 0-4 achter tegen laagvlieger Southport. De 1-4 werd spottend ontvangen op de tribunes van Aggborough, sinds 1890 de thuisbasis van Kidderminster Harriers. Toch was het voor mij heerlijk om eindelijk een keer te ervaren hoe het is om ze in het echt te zien spelen. Ze staan bekend als de club met de lekkerste pie uit the league en ik moet zeggen dat die ook zeer goed smaakte. Toch zou het fijn zijn als ze ook een keer bekend zullen staan om sportieve successen.
Met The League Project gingen we een paar weken later weer. Dit keer geen wedstrijd, maar alleen een bezoek aan het lege stadion. Waar ik een paar weken eerder aanvoerder Lee Vaughan nog in de wandelgangen tegen het lijf liep, heerste er nu vooral stilte. Voor een club op het zesde niveau in Engeland hebben ze best een aardig groot stadion. Eigenlijk horen ze ook minimaal een niveau hoger te spelen. Sterker nog: als je een eeuwige ranglijst zou maken van het vijfde niveau in Engeland, staat Kidderminster Harriers bovenaan. Aggborough biedt plaats aan bijna 6.500 toeschouwers en heeft vier losstaande tribunes aan weerszijden van het veld.
We mochten op ons gemak een rondje lopen, maar de vriendelijke heer die ons binnenliet, bleef wel in een t-shirt koukleumend op de hoofdtribune staan om ons in de gaten te houden. Terwijl we in somber weer langs de tribunes liepen stelde ik me voor hoe het was aan het begin van de eeuw. The Harriers speelden in League Two, hun hoogste niveau. De toeschouwersaantallen rezen de pan uit. Het avontuur duurde vijf jaar. Sinds het seizoen 2005/2006 speelden ze een marginale rol in de National League. Zeven jaar op rij eindigden ze tussen de zesde en vijftiende plaats. In het seizoen 2012/2013 leek er een opleving plaats te vinden en werd er een tweede plaats behaald. Het ging echter mis in de play offs. Een vrije val werd ingezet: zevende, zestiende en in 2016 degradeerden ‘Kiddy” met een 23e plaats. In de National League north behoren ze jaarlijks tot de favorieten, maar de promotie wil maar niet lukken.
Ook in het seizoen 2019/2020 zijn ze weer niet goed begonnen. De successen aan het begin van deze eeuw lijken inmiddels een eeuwigheid geleden. Promotie naar het vijfde niveau lijkt ook dit seizoen niet haalbaar; laat staan internationale successen in de Champions League. Tenzij ze wellicht de onbekende 40-jarige Rotterdammer Arjon Belder aanstellen als manager…
#54 Aggborough, Kidderminster Harriers FC, check!