Drie keer promoveren in vier jaar tijd lijkt behoorlijk spectaculair, maar is niet heel vreemd als je de recente geschiedenis van Darlington FC kent. In 2003 verhuisde de club naar de nieuwe Darlington Arena, met 25.000 zitplaatsen. Zoals we wel vaker zien in de Engelse voetbalhistorie zou dat een belangrijke factor blijken in het latere faillissement van de club.
Op 3 mei 2012 werd de club overgenomen met de intentie om de club in de handen van de supporters te krijgen. De Engelse FA vond dat deze overname behandeld moest worden als zijnde een nieuwe club, waardoor de club niet alleen op het negende niveau moest acteren, maar ook noodzakelijk de naamswijziging naar Darlington 1883 moest doorvoeren. Vier jaar later (en dus drie promoties later) mocht de club de naam weer wijzigen naar Darlington. Het nieuwe Blackwell Meadows heeft 500 zitplaatsen en is in geen enkel opzicht te vergelijken met de Darlington Arena.
Het terrein zag er verlaten uit. Hekken zorgden ervoor dat we net geen glimp konden opvangen van het veld, dus toch probeerden we ergens een open deur te vinden. Totaal onverwacht bleek het binnen best druk te zijn. Blijkbaar was er iets georganiseerd voor de community, want binnen zaten een zeer gemêleerd gezelschap. Zelfverzekerd liepen we naar een bar toe, met de wetenschap dat het toch wel mogelijk moest zijn om even het veld te bekijken. Het bleek echter een stuk lastiger te zijn. Er werd nog net geen interne vergadering belegd om een jonge puber een sleutel mee te geven, zodat we even langs de rand van het veld mochten staan. Zijn standaard antwoord op elke vraag die wij over de voetbalclub Darlington stelde, was “Ik weet het niet. Ik speel hier Rugby”. We hadden al vrij snel door dat we hier geen smeuïge details of mooie anekdotes zouden krijgen. We maakten snel onze karakteristieke foto met de nummers en keken nog een keer goed naar het klinische, sfeerloze veld. Het zou nog wel eens een tijdje kunnen duren voordat we hier weer terugkomen.
#48 Blackwell Meadows, Darlington FC. check!