Rome! Eeuwenlang Caput Mundi, het hoofd van de wereld. Tegenwoordig vooral een populaire stedentrip. De stad is één groot openluchtmuseum. In de talrijke bezoeken die ik heb mogen brengen aan deze schitterende stad, geniet ik elke keer weer van de talrijke bezienswaardigheden, het leven in de stad, het klimaat en de prachtige historie. Vanwege deze voorliefde voor de stad Rome, ken ik er de weg beter dan in mijn eigen Rotterdam. Het contrast met een bezoek aan het Engelse Bath op een druilerige novemberochtend in 2016 lijkt dan ook erg groot, ware het niet dat Bath in de eerste eeuw is gesticht door de Romeinen, rond de thermen van deze zusterstad van Alkmaar. Heden ten dage kun je je nog steeds vergapen aan delen van een tempel en deze thermen. Het is dan ook niet vreemd dat de plaatselijke voetbalclub Bath City “the Romans” als bijnaam heeft.
Op voorhand was ik dus erg nieuwsgierig naar hetgeen wij te zien zouden krijgen. In de voorbereiding naar ons bezoek aan Bath City, kregen we een positieve reactie van Phil Weaver, director van Bath City. Uiteraard waren we van harte welkom, aldus Phil. Bij aankomst op het (ver)oude(rde) Twerton Park bleek echter dat Phil niet aanwezig was, maar gelukkig was er wel iemand aanwezig. Het stadion bestaat sinds 1909 en sinds 1932 spelen de Romans hier hun wedstrijden en de zeer vriendelijke man zag eruit alsof hij de eerste paal in 1909 zelf had geslagen, maar dat ging niet ten koste van zijn hartelijkheid. Hij liet ons binnen en door een paar smalle gangetjes wandelend, stonden we ineens op de lange zijde van de tribune. Rustig overzag hij het stadion en terwijl wij ons klaar maakten voor een tour, draaide hij zich om, wenste ons veel plezier en liep weg. Uiteraard geen enkel probleem, want op deze manier konden we rustig ons rondje lopen, mooie foto’s schieten en vooral ook genieten van het uitzicht. Twerton Park ligt namelijk op een heuvel en via de open hoeken van het stadion, hadden we een prima uitzicht over Bath.
Het stadion zelf had echt alles wat je als liefhebber hoopt van een Engelse club op een lager niveau. Aan de lange zijde waar we binnen kwamen een heuse tribune met aardig wat stoeltjes en een overkapping tegen slecht weer. Aan de beide korte zijdes achter het doel bevinden zich de terraces, de staantribunes, waarbij aan de dalkant de tribune steeds smaller wordt en op een gegeven moment verdwijnt in een smal paadje. De vierde zijde heeft ook één lange staantribune met een overkapping, waar delen van struiken en bomen door de achtermuur heen groeien. Hierachter staan nog wat huizen, waar je vanuit de slaapkamer zo op het veld kan kijken. Om die reden heet die straat dan ook Freeview Road; hoe toepasselijk!
Alles is erg oud, achterstallig en half vergaan. Vermolmd hout, kapotte netten, roestige hekken, oude lichtmasten (floods) en veelal afgebladderde verf. Dit gecomplementeerd met herfstbladeren over de scheve trappen van de tribunes zorgt voor een idyllisch beeld. De vreemde eend in de bijt is de aparte zittribune aan de zijde waar we binnenkwamen. Deze groen met rood gekleurde tribune, geschonken door de Jewson Family, ziet er relatief nieuw uit en past eigenlijk verder helemaal niet bij de uitstraling van Twerton Park. Deze tribune wordt de Family Stand genoemd en hier zitten veelal fans van de bezoekende club.
Als club heeft Bath City nooit zoveel bereikt, aangezien ze vooral op lagere niveaus actief zijn geweest. Toch zijn ze ooit kampioen geworden van een competitie, waarin ook clubs als Manchester United, Liverpool, Aston Villa, Birmingham City en Newcastle United speelden. Ten tijde van de Tweede Wereldoorlog waren veel grounds buiten gebruik. Op Twerton Park ging het voetbal gewoon door, eerst in een opgerichte “Western Wartime League” en later in een “War North League”. Veel grote clubs kwamen als gasten naar Bath om daar wat wedstrijden te spelen. Aan het eind van het seizoen was Bath City winnaar van deze nietszeggende competitie.
Na ons traditionele rondje door het stadion, bedankten we het vriendelijke fossiel voor de toegang tot het stadion en verlieten we dit mooie voorbeeld van Engelse voetbalcultuur.
#14 Twerton Park, Bath City FC, Check!